Wat haarverlies met mijn zelfvertrouwen deed
Elena (36) verloor haar haar naar aanleiding van chemotherapie. Of nou ja, dat stond haar te gebeuren. Voordat het zover was, besloot ze zelf het heft in eigen handen te nemen. ‘Toen ik de diagnose kreeg, wist ik dat me een zware periode te wachten stond waarin mijn leven op een ding neerkwam: herstellen. Het laatste waar ik me zorgen over wilde maken was mijn haar.’
Met schaar in hand
‘Voordat ik aan mijn chemo begon, besloot ik dus zelf om mijn haar af te knippen. Zo kon ik er alvast aan wennen. Het gaf me een gevoel van controle, dat ik zelf kon bepalen wanneer ik mijn haar verloor. Een week voor mijn eerste afspraak heb ik de schaar erin laten zetten bij de kapper. Het lange haar dat ik had, heb ik ironisch genoeg gedoneerd om pruiken van te maken. Niet voor mezelf, maar voor iemand die hetzelfde doorging. Het kaalscheren wilde ik zelf doen. Mijn kapster gaf me de tondeuse aan en zo begon ik en gek genoeg deed het me lachen. Ik had mezelf nog nooit zo gezien en wat een gekke ervaring. Ik ben blij dat ik het gedaan heb. De kapster heeft het netjes opgeknapt en zo liep ik de zaak uit: van een leven lang lang haar naar een kaal bolletje.’
Opties
‘Zo begon mijn ontdekkingsfase. Wat vond ik fijn, waar voelde ik me prettig bij? Hoe omarmde ik mijn nieuwe uiterlijk. Ik had artikelen gelezen over andere vrouwen die kaal waren gegaan. Soms om medische redenen, soms omdat ze dat gewoon wilden. Het verliezen van mijn haar was een ontzettend emotioneel proces. Dit had ik nooit verwacht voordat ik aan mijn chemotherapie begon, dat dat iets zou zijn dat me zo zou raken,’ vertelt Kristel (33). ‘In het hele proces van diagnoses, herstellen en chemotherapie lijkt het zo’n klein iets, een detail. Het viel me maar zwaar. Toch kan ik met dankbaarheid zeggen dat ik er sterker uit gekomen ben.’
Opnieuw beginnen
‘Toen ik ‘s ochtends wakker werd met een dos haar op mijn kussen, wist ik niet goed wat er gebeurde. Was dat van mij? Kwam dat van mijn hoofd? Toen ik daarna onder de douche stond, kwamen de tranen. Mijn haar was zo lang een onderdeel van mijn identiteit geweest, hoe moest ik dat zomaar laten gaan?’ vertelt ze. ‘Vrij kort daarna was ik volledig kaal. Dit raakte me diep. Haar was voor mij, zoals voor veel vrouwen, een stukje van mijn identiteit, van mijn vrouw zijn. Ineens heb je geen keuze om dit los te laten, maar gebeurt het gewoon.’
Leren omarmen
‘Voor mij is mijn vrouwelijkheid heel belangrijk. Voorheen was ik braaf elke zes weken bij de kapper te vinden. Daarom begon ik te experimenteren met make-up en mijn kleding. Hierin vond ik na mijn haarverlies een passie in kleding en styling die ik misschien anders nooit ontdekt had. Langzaamaan verdwenen ook de spikkeltjes en was mijn hoofd helemaal glad. Mijn partner had het er helemaal niet moeilijk mee, die vond het juist heel stoer. Soms voelde ik me toch nog wat kwetsbaar in het naar buiten gaan met mijn nieuwe uiterlijk. Ik heb toen eerst een haarwerk geprobeerd, maar ontdekte al snel dat dit niet iets was wat ik elke dag wilde. Hoewel ik het er mooi uit vond zien, vond ik een pruik veel werk om op te doen en jeukte het me aan het einde van de dag vreselijk. Zo ben ik verder gaan zoeken en bij Belle Bonnet terechtgekomen.’
De oplossing voor mij
‘De mutsjes van Belle Bonnet zijn heerlijk zacht en comfortabel. Zo voorkomen ze dat mijn hoofd koud wordt, zijn mild voor mijn hoofdhuid en zijn er in ontzettend veel verschillende stijlen en kleuren. Zo kan ik ‘s ochtends bij elke outfit een leuke muts of sjaal zoeken. Dit heeft me echt geholpen met mijn vrouwelijkheid terugvinden. Ik voel me weer fijn en mijn zelfvertrouwen heeft een ontzettende boost gehad. Inmiddels ben ik kankervrij, of ik mijn haar ooit nog terug krijg weet ik niet, maar ik heb er vrede mee. Ook zonder haar ben ik mooi, ook zonder haar ben ik vrouw. Bijna allemaal zeiden ze dat hun omgeving lang zo heftig niet reageerden als ze hadden verwacht. Zo ervoer ik dat ook. Iedereen was heel zacht, heel lief. Ik denk dat het iets is dat je eerst zelf moet accepteren. Anders raken meningen van anderen je misschien wel echt.’
Het proces
‘Mijn hoofd bedekken hoefde van mij dus niet zo nodig toen ik het net geschoren had, maar toen ik helemaal kaal werd door de chemo wilde ik dit wel graag bedekken. Dit was gewoon mijn persoonlijke voorkeur. Een haarwerk hoefde ik niet zo nodig, maar wat dan wel? Zo kwam ik bij Belle Bonnet en er ging een wereld voor me open. Mutsjes, turbans, hoofddoeken. Voor elke outfit wat anders en tientallen verschillende stijlen. Deze producten hebben mijn herstel echt aanzienlijk makkelijker gemaakt, dat durf ik wel te zeggen. Ik hoefde me geen zorgen te maken over mijn uiterlijk en kon me gewoon bezig houden met herstellen. Mét een mutsje op mijn hoofd.’