Beste Petra,
Een poosje terug vroeg je in de app of ik foto’s en een verhaal wilde opsturen voor hoofdhelden.
Het was er nog niet van gekomen ( verpleegkundige 😉 )
Zal proberen het kort te benoemen.
6 jaar geleden is bij mij LPP geconstateerd. Lichen Planopilares LP op het hoofd – Lichen Planus
In de meest agressieve vorm. Hierdoor ben ik vrijwel kaal en heb 24/7 jeuk op mijn hoofd. Die ook nog erg gevoelig is. Hierdoor is het voor mij onmogelijk om mijn pruik te dragen. Ik moet met grote regelmaat even “jeuken/krabben” Daarbij wordt door de ontstekingen mijn hoofd snel erg warm en die warmte moet weg kunnen. Het was echt lastig om kaal te worden, je verliest een stukje van je vrouw zijn. Ook de gebaren van je haar achter je oren doen, of even uit je nek halen. Soms doe ik dat nog wel eens ongemerkt, ik noem dat wel eens fantoom pijn 😂 Omdat ik door mijn werk als verpleegkundige dagelijks met grote ellende, pijn en verdriet wordt geconfronteerd heb ik erg geleerd te relativeren.
Ik heb dan ook geïnvesteerd in een andere vorm van vrouwelijkheid, en de doekjes van Belle Bonnet zijn er één van. Inmiddels heb ik vrijwel alle doekjes. (tussen de 75 en 100 stuks) Anders was ik geld kwijt aan een kapper. Elke dag zoek ik uit welke kleding, welke oorbellen, welk doekje, bril (ja die heb ik ook zo’n 30 stuks) bij elkaar passen. Het is een vorm van compenseren. Maar ik voel me daar goed bij en krijg veel complimentjes. Het beste bevallen de knoop doekjes (wikkelmutsjes). Deze knoop ik nog een keer extra en zet aan de voorkant vast met een broche of speldje. (ook daarvan heb ik er tientallen) Een beetje moeilijk te zien op de foto’s.
Tegenwoordig ben ik me totaal niet meer bewust dat ik een doekje draag. Dat geeft nog wel eens hilarische reacties omdat mensen mij niet kunnen inschatten, de vraag: “Ben jij Nederlandse?” of “sterkte hoor!”, of “moet je nog lang aan de chemo?”, maar ook moslima’s die me allerhartelijkst een knikje geven. Mijn kinderen 5 volwassen en 4 kleinkinderen, vinden het ook heel normaal. Het kindje op de foto’s is mijn jongste kleinzoon. Nathan. Nu 3 maanden oud.
Graag zou ik wat meer aandacht willen hebben voor vrouwen die blijvend kaal zijn. En daar dus niet van genezen. Je hoeft dus niet alleen met dit onderwerp te worstelen als je de diagnose kanker krijgt. Voor mij persoonlijk moet ik altijd leven met kaalheid, maar door de doekjes heb ik een prima oplossing gevonden, alleen de jeuk die altijd dag en nacht aanwezig is, is heel lastig. Voor het geval iemand met goed bedoelde tips komt: Alles maar dan ook alles is geprobeerd….. zelfs professoren hebben alle medicatie/zalven geprobeerd. Het hele alternatieve circuit is af gegaan. Helaas.
Voor de nacht heb ik wel een medicijn waardoor ik vaster slaap. Anders lig ook nog de hele nacht te krabbelen.
Nou een kort verhaal is niet helemaal gelukt hahahaha!!
Heel veel succes met jullie werk en business.
Ik ben blijf jullie grootste klant denk ik. 😉
Hartelijke groet,
Lydia